اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیکی((dbt گروهی (مبتنی بر آموزش مهارت ها) بر پرخاشگری نوجوانان

thesis

وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه سمنان - دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی
author محمد علیجانزاده
adviser شاهرخ مکوندحسینی فرحناز کیان ارثی
publication year 1391

abstract

چکیده از شایع ترین مشکلات دوران کودکی و نوجوانی مساله خشم و خشونت است که از دلایل اصلی برای ارجاع به مشاوره و روان درمانی نیز می باشد. اگر چه تحقیقات بر نقش خانواده و سبک فرزندپروری در بروز مشکلات رفتاری دوران کودکی تأکید می کنند، اما برای مداخله در سنین نوجوانی به علت گرایش نوجوانان به همسالان و کسب استقلال شخصی، نقش مداخلات خانواده کمرنگ تر می شود. یکی از درمان های نسبتا جدید که در اختلالات و جمعیت های مختلف بالینی و غیر بالینی بخصوص در جمعیت نوجوان مورد تأیید قرار گرفته، رفتار درمانی دیالکتیکی می باشد. برهمین اساس، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیک گروهی بر پرخاشگری نوجوانان اجرا گردید. روش: تعداد 24 نوجوان پرخاشگر با توجه به نمره حاصله از پرسشنامه پرخاشگری باس و پری که از بین مدارس شبانه روزی شهرستان رشتخوار انتخاب شده بودند شناسایی شد و پس از موافقت با شرکت در پژوهش، بصورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابزار این پژوهش، پرسشنامه پرخاشگری باس و پری، پرسشنامه 29 سوالی است که به سنجش ابعاد پرخاشگری می پردازد. معیار ورود به پژوهش، نمره یک انحراف استاندارد بالای میانگین و موافقت برای شرکت در چلسات گروهی بود. روش درمانی پژوهش شامل هشت جلسه درمانی بر اساس دستورالعمل اجرایی میلر و همکاران بود. از پرسشنامه های هشیاری فراگیر، بد تنظیمی هیجانی و تحمل پریشانی نیز برای ارزیابی مولفه های رفتار درمانی دیالکتیک استفاده شد. یافته ها: با توجه به یافته های پژوهش(بر اساس آزمون اثر پیلایی در سطح معنی داری05/0)، رفتار درمانی دیالکتیک باعث کاهش پرخاشگری نوجوانان گردید، اما علی رغم کاهش در کلیه ابعاد پرخاشگری، این کاهش فقط در بعد خشم معنی دار بود. همچنین رفتار درمانی دیالکتیک موجب بهبود هر سه مولفه ی تنظیمی هیجانی، تحمل پریشانی و هشیاری فراگیر نوجوانان گردید و میانگین این سه مولفه در پس آزمون بر اساس آزمون لامبدای ویلکز در سطح 05/0معنی دار بود، اما بر اساس آزمون های اثرات بین آزمودنی های مانکووا (mancova) فقط مولفه ی تنظیم هیجانی از نظر آماری معنی دار شد.. نتیجه گیری: رفتار درمانی دیالکتیک گروهی باعث بهبودی پرخاشگری، دشواری های تنظیم هیجانی، تحمل پریشانی و هشیاری فراگیر نوجوانان پرخاشگر می شود. با این وجود، رفتار درمانی دیالکتیک گروهی طی یک دوره درمانی 8 جلسه ای برای کاهش ابعاد رفتاری و شناختی پرخاشگری نوجوانان کافی نیست.

similar resources

اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیکی گروهی (مبتنی بر آموزش مهارت ها) بر پرخاشگری نوجوانان

مقدمه: با توجه به اینکه پرخاشگری پیامدهای زیانباری برای نوجوان و اطرافیان آنها دارد، این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیکی گروهی (مبتنی بر آموزش مهارت ها) بر پرخاشگری نوجوانان انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی به صورت پیش آزمون-پس آزمون با دو گروه آزمایش و کنترل می باشد. نمونه آماری شامل 24 نوجوان پرخاشگر (با توجه به نمره حاصله از پرسشنامه پرخاشگری باس و پری ) بودند ...

full text

اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیکی گروهی (مبتنی بر آموزش مهارت ها) بر پرخاشگری نوجوانان

full text

اثربخشی آموزش گروهی مدیریت پرخاشگری بر کاهش و مهار ‏پرخاشگری نوجوانان دختر موسسه ای شهرستان تبریز‏

هدف این تحقیق با هدف بررسی اثر بخشی آموزش گروهی مدیریت پرخاشگری بر کاهش و مهار پرخاشگری نوجوانان دختر مؤسسه ایانجام گرفته است . روش تحقیق از نوع نیمه آزمایشی با پیش ازمون و پس ازمون است. جامعه آماری 35 نفر از نوجوانان دختر موسسه ای شهرستان تبریز می باشد (93-1392) که به صورت تصادفی12 نفر در گروه آزمایش و 12 نفر در گروه کنترل جایگزین شدند. سپس گروه آزمایش به مدت هشت جلسه تحت آموزش گروهی مدیریت پ...

full text

اثربخشی مداخله گروهی مبتنی بر واقعیت درمانی بر پرخاشگری دانشجویان با توجه به سبک دلبستگی انها

full text

اثربخشی گروه‌درمانی کاهش تنیدگی مبتنی بر ذهن آگاهی بر پرخاشگری و رفتار پرخطر نوجوانان پسر بی‏سرپرست

مقدمه: این پژوهش به منظور بررسی اثربخشی گروه‌درمانی کاهش تنیدگی مبتنی بر ذهن آگاهی بر پرخاشگری و رفتار پرخطر نوجوانان پسر بی‏سرپرست انجام شد. روش: این پژوهش نیمه تجربی با طرح پیشآزمون - و پسآزمون همراه با گروه کنترل بود. از بین مراکز نگهداری نوجوانان پسر بی‏سرپرست در سطح شهر مشهد، دو مرکز به صورت تصادفی انتخاب شد. پرسشنامه‌های پرخاشگری ...

full text

اثربخشی آموزش مهارت های زناشویی مبتنی بر مدل گاتمن بر پرخاشگری ارتباطی پنهان زنان

هدف: عوامل گوناگونی بر روابط زوج‌ها تاثیر می گذارد که از آن جمله مهارت های ارتباطی می باشد لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت‌های زناشویی مبتنی بر مدل گاتمن بر پرخاشگریی ارتباطی پنهان زنان انجام شده است. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی و به شیوه پیش آزمون‌-پس آزمون با گروه گواه می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل مادران دانش آموزان دختر دبستانی مدرسه بهشت شهرستان ...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}

document type: thesis

وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه سمنان - دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی

Keywords

رفتار درمانی دیالکتیکی پرخاشگری

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com